Fragoun(-velouta)
Potentilla velutina
Rosaceae
Nom en français : Potentille veloutée.
Descripcioun :Aquest fragoun rebalo dins li tepiero roucaiouso e sus li cresten venta de nòsti colo fin qu'aperaqui 1200 m. Se recounèis à si fueio grisasso, cuberto de péu estela sus lou dessouto e quàsi toujour di tres partido. Fai gaire de flour, jauno un pau grando e que toumbon mai lèu que li dóu fragoun-de-printèms, Potentilla verna.
Usanço :A bessai li mémi prouprieta de sarra li car (astringènt) que si cousin.
Port : Erbo
Taio : 3 à 10 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potentilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 1200 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Cresten venta
- Tepiero roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Potentilla velutina Lehm., 1835
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788